Door de enthousiaste verhalen van mijn wiskunde-collega Jacques Bankras zijn we ook geïnteresseerd geraakt in het Pieterpad.

We beginnen op maandag 13 oktober 1997 met onze tocht. Onze start is (uiteraard) in Pieterburen. Het is regenachtig (af en toe een flinke bui). Eigenlijk één van de weinige regendagen. Ik kan me maar 2 andere dagen herinneren, waarop het de hele dag geregend heeft (de etappe Hardenberg-Coevorden (vanaf het industrieterrein vlak voor Coevorden was het echt met bakken uit de lucht) en de etappe naar Hoch-Elten in Duitsland).

We halen een stempel in Hotel Café Restaurant "Het Wapen van Hunsingo".

We lopen dit pad alleen in weekeinden en kleine vakanties. Dat betekent dat we de 490 kilometer in heel wat jaartjes gaan afleggen.
We lopen meestal volgens het boekje. Soms knippen we een etappe in twee delen. Dat heeft dan te maken met de lengte of met de mogelijkheden van het openbaar vervoer om weer bij het beginpunt van de etappe uit te komen.

Vanaf oktober 2002 loopt onze hond Tommie ook mee. Hij vindt het prachtig en heeft geen enkel probleem met etappes van 18 of 20 kilometer. Aan het eind van het Pieterpad heeft hij ons dan 49% van de kilometers vergezeld.

Op dinsdag 24 augustus 2004 was het zover:
WE HEBBEN HET PIETERPAD HELEMAAL GELOPEN!
Onze laatste stappen hiervan hebben we niet gezet op de Pietersberg. Dat stuk hadden we al eens eerder gelopen. De voorlaatste etappe Strabeek-Maastricht begonnen we in Bemelen. En toen we daar weer, via Maastricht, daarna met de trein naar Strabeek(=Valkenburg), weer aankwamen, zaten de 490 km er op!
Maar we hebben vast meer gelopen: soms naar het begin van een etappe of aan het eind om weer terecht te komen bij een opstapplaats voor het openbaar vervoer. We hebben er een flinke tijd over gedaan, maar in de 7 jaar dat we het Pieterpad liepen, hebben we ook een periode van 2,5 jaar gehad, waarin we helemaal niet hebben gelopen.
Het is geen verplichting geweest om de route helemaal te lopen: elke streek, elke dag had weer zijn aparte dingetjes. We hebben er dan ook met volle teugen van genoten!

En dan gaan we in de toekomst beginnen aan een nieuwe uitdaging: het Pelgrimspad (dat hebben we ondertussen ook helemaal af en zijn onderweg naar Santiago de Compostela [nu 824 km gewandeld vanaf huis, dus nog best veel te gaan 😊]).

Al onze belevenissen hebben we verzameld in een dik plakboek met allerlei foto's en plakseltjes. Je snapt dat ik dat hier niet allemaal kan laten zien.
Daarom vind je hieronder een aantal plaatjes met verklarende tekst.

Wil je meer weten?
Vraag het mij
   of
ga het Pieterpad zelf lopen (de moeite waard)!

Impressies van ons Pieterpad
Prachtige herfstkleuren in Drente (oktober 1998).	Wegwijzer voor café Bolte in Gramsbergen (23 oktober 1998). Hier kregen we een oorkonde.
Kaartje NS (Enkele reis Ommen-Hardenberg, 23 mei 1999). De prijs is ƒ 6,50	Deze foto is echt in Nederland gemaakt! Zo kom je vrij eenvoudig toch nog langs Marokko. 21 juli 1999.
Bij het plaatsje Spijk, vlakbij de Rijn (15 oktober 2002).	Soms lopen we OP de grens tussen Nederland en Duitsland. Op deze foto links het Reichswald en rechts de Nederlandse weilanden. Gemaakt op 18 oktober 2002.
Met een pontje steken we bij Afferden de Maas over op 25 februari 2003.	Prachtige herstkleuren in het bos op 15 oktober 2003 bij Swalmen.
Tommie weet ook al welke tekens hij moet volgen om het Pieterpad te volgen! (11 april 2004)

---

Panorama even ten zuiden van Sittard