Home >Nepal >Nepal 2008 >19-10-2008
zondag 19-10-2008, dag 15, trekking dag 11
Thorung Phedi (4529 m) --> Thorung La (5416 m) --> Muktinath (3687 m)
kaart
GPS gegevens
Om op te slaan: Rechtsklikken op de link, Doel opslaan als ...,
Geef daarna als extensie .gpx (en niet .xml zoals de browser voorstelt).
081019.gpx
verslag
De wekker gaat om 3.30 uur (!). We moeten vroeg op om op tijd bij de pas te zijn. Iedereen zit nog slaapdronken en dik ingepakt in de eetkamer van Thorung Phedi aan het ontbijt. Het menu is voor iedereen hetzelfde: een appelpannenkoek. Nou, hij is niet weg te krijgen. Het is een kleffe kledder!
Dan rond 4.30 uur op pad. Het is nog donker, dus iedereen heeft zijn hoofdlamp op. Het is koud en er waait een stevige wind. Dat voelt dus erg koud aan! Als je langs de berghelling omhoog kijkt, zie je hier en daar ook een sliertje hoofdlampen. Die zijn dus nog eerder vertrokken.
Het eerste uur is nogal steil. De sterren en de maan staan hoog aan de hemel, die langzamerhand lichter kleurt: de zon is in aantocht.
Om half zes zijn we bij High Camp op een hoogte van 4772 meter (dat is dus 250 meter gestegen). We nemen een korte pauze en gaan dan weer door.
Mijn tempo is langzaam, maar gestaag. Oppassen dat je niet je reserves moet aanspreken: de kan je in deze omstandigheden niet meer aanvullen. Dus regelmatig stilstaan om even "bij te hijgen".
De zon begint op de bovenste toppen te schijnen. Een prachtig schouwspel, maar nu is de aandacht meer gericht op de lichamelijke prestatie die geleverd moet worden.
Bij het volgende theehuis op 5040 meter (het is nu 6.30 uur) nemen we thee. Het is er erg druk en er wordt flink geduwd om een zitplekje te veroveren. Renske heeft het moeilijk: haar opgezette keel en verkoudheid eisen nu hun tol. Het ging al erg zwaar, maar nu is de grens bereikt: gelukkig kan er een paard gehuurd worden, dat haar naar de pas zal brengen.
Nog 400 meter stijgen voor de boeg en ieder gaat nu zijn eigen tempo. De groep valt uit elkaar. Langzamerhand wordt het lichter en opeens word ook ik door de zon beschenen: dat scheelt een paar graden! De wind wordt minder en de temperatuur loopt op.
Steeds hoger en hoger in een langzaam tempo. De intervallen met stilstaan nemen toe. Toch ga ik gestaag door. Steeds lijkt de pas in zicht, maar boven op de bergrug ligt er weer een volgende in het verschiet. Het pad loopt tussen en over sneeuwvelden, maar is goed te zien.
Dan komen ineens gebedsvlaggetjes in beeld! De pas is nu dus echt heel dicht bij. Een aantal van de groep staat mij aan te moedigen. Overmoedig wil ik het laatste stukje hardlopen om de pas te bereiken. Na 10 stappen weet ik dat het geen goed plan is. Meteen buiten adem loop ik gewoon de pas op!
Om 9.03 bereik ik het hoogste punt van 5416 meter!
Het is een prachtige ervaring! De lichamelijke inspanning lijkt ineens verdwenen. Ook de anderen zijn uitgelaten dat ze het gehaald hebben. Als iedereen boven is, wordt er voor het bord een groepsfoto gemaakt. We nemen nog even thee en dan moeten we weer aan de afdaling beginnen: 1730 meter naar beneden. Om 9.47 gaan we van start.
Stijgen is zwaar, maar dalen is dat ook. Na een uurtje begin je je knieën te voelen en dan is er nog maar 450 meter gedaald! Onderweg stoppen we nog een paar keer, waarvan één keer lang.
Dan zijn we onder aan de helling, waar een aantal theehuizen zijn. We nemen de laatste en bestellen eten. We zijn allemaal bezweet en de wind koelt je verraderlijk af. Toch de trui maar weer aan. Na enige tijd blijkt dat er bijna niets is van wat we bestelden: velen moeten wat anders bestellen. De WC is trouwens achter het theehuis (in de open lucht).
Dan dalen we verder af naar Muktinath. We passeren het tempelcomplex. Zowel Hindoes als Boeddhisten maken hier gebruik van. Dan nog door het dorpje lopen (als allemaal stalletjes met sjaals, sierraden etc.) op weg naar ons hotel. We komen om 15.00 uur aan.
We hebben een goed hotel met een eigen WC en douche op onze kamer. Die wordt meteen gebruikt. Daar knapt een mens van op!
's Avonds bestellen we heerlijk eten en ook de alcohol vloeit rijkelijk (zowel bij ons als de dragers en de gidsen). Iedereen is opgelucht dat de pas achter de rug is. Het blijft nog lang onrustig in het hotel (hoewel om 22:00 ligt iedereen plat: door de vermoeidheid of het bier of de rum-cola's).
Laatste update: 13-01-2009 23:46