Reisverslag

woensdag 4 mei 2005; dag 19
Vandaag een uitstapje naar Bakthapur. We hebben onze gids Baikuntha gevraagd dit voor ons te organiseren. En 's morgens om 9 uur staat het busje voor ons klaar om ons naar de voormalige koningsstad te brengen. In het verleden bestond Nepal uit vele koninkrijkjes en Bakthapur van één ervan de hoofdstad geweest.
De rit is weer enerverend: passeren en daarbij recht op je tegenligger af rijden en op het laatste moment gaan beide wagens iets aan de kant, zodat we langs elkaar heen scheren! Het gaat blijkbaar niet altijd goed en we zien een aangereden en omgevallen tuk-tuk (een soort driewieler met een dichte bak gebruikt voor het vervoer van mensen).
Als we daar moeten wachten, stopt naast een een grote "local bus" volgepropt met Nepalezen. Eén van de passagiers is zeker niet helemaal fit, want hij hangt met zijn hoofd buiten de bus en braakt naar hartelust. Gelukkig zijn onze raampjes dicht.
Intreebiljet voor Bakthapur.
De intree van het voormalig Koninklijk Paleis in Bakthapur.De pottenbakkersmarkt in Bakthapur.Bakthapur is een een mooie stad, rustiger dan Kathmandu. Maar de verkopers van souveniers zijn wel vasthoudender. Onze gids laat ons een aantal toeristische hoogtepunten zien en daarna mogen we vrij zelf wat rondsnuffelen.Oude man in traditionele kleding loopt over de markt.

Eén van de vele beelden in Bakthapur. De rode kleurstof wordt aangebracht door mensen als een offer aan de god van wie het beeld is.   Straatbeeld in Bakthapur.   Huwelijksceremonie op straat in Bakthapur.
Jan en ik gaan wat van de grote straten af en belanden zowaar in een huwelijksceremonie.

In een restaurant (met uitzicht op een plein) even bijkomen van het slenteren.   Een tropische regenbui barst los. Alles wordt toegedekt en iedereen schiet naar binnen.   Er zijn geen putten om het regenwater af te voeren, dus het water kolkt door de straten naar beneden.
Om 12.30 uur barst er een tropische regenbui los. Het water kolkt door de straten naar het laagste punt. Rond 14.00 uur keren we terug naar Kathmandu. Daar begint het ook te regenen. We gaan met regenjack en bergschoenen de stad in: lekker wat rondstruinen. We eten weer met z'n allen en gaan nog even naar het jazz-café in Thamel.
Na zo'n dagje rondlopen en eigenlijk kopen wat je wil, voel je je toch wel decadent: wij zijn toch duidelijk de stinkend rijke westerlingen.