Na het gebruikelijke ritueel (pakken, wat opfrissen, ontbijten) gaan we rond 8 uur weer op pad. Tamara heeft ondertussen flink last van haar knie gekregen en krijgt een verband en extra pijnstillers van onze gids Baikuntha.
Vandaag eerst flink afdalen naar de rivier, dan een pittige klim en daarna een gewone klim. Je merkt dat we lager in het dal komen. Het weer is anders: de wolken zijn er meteen al en het voelt vochtiger aan. Ook de vegetatie is anders (bamboebossen etc.).
Dan weer verder omhoog (via een hangbrug) naar Syabru, waar we al een keer geweest zijn.
Bij dit laatste stuk van de groep toch een beetje uit elkaar: Jan en Ton gaan als raketten (in mijn ogen) de bergen op en Mieke en ik bungelen een beetje aan het eind. Maar ook wij komen er! We komen weer wat meer in de bewoonde wereld. Want om 13.00 uur arriveren we ook in Syabru, waar we neerzijgen op de plastic tuinstoelen. Eerst even bijkomen met een drankje, wat eten en onze voeten even laten bijkomen.
Als we weer een beetje zijn opgeknapt (dit hotel heeft een redelijke douche en daar maken we dankbaar gebruik van), gaan we het dorpje in en slaan met 4 man tegelijk allerlei kledingstukken in bij één mevrouw. We gaan natuurlijk afpingelen en hebben de grootste lol. Wij vragen haar op het eind "Are you happy?", "Yes" antwoordt ze en dat zijn wij ook: "We are also happy!", dan zingen we "Lang zal ze leven" voor haar.
