Reisverslag Afrika 2010

 

zaterdag 24 juli 2010; dag 16; Kilimanjaro dag 6; Mweka Camp – Mweka Gate

Op weg voor het laatste stuk van de afdaling

Het is de laatste dag van het bedwingen van Mt. Kilimanjaro. Godfrey, onze gids, vertelde dat het een eenvoudige dag zou worden. Maar uitslapen is er niet bij! Het gewone ritueel gaat ook op deze laatste dag gewoon door: 6.30 uur “Hello” met hete thee in onze tentjes, 7.00 uur er uit en eventueel wat poedelen, 7.30 uur ontbijten en rond 8.00 uur vertrek. Je merkt dat er overal een opgetogen sfeer heerst: de toeristen zijn blij dat ze het gehaald hebben (of dat het er op zit), de dragers zijn blij dat ze naar huis kunnen.

Van de kok krijg ik mijn mes terug. Hij heeft het ook gebruikt om de vis van gisteren klaar te maken. Nou, dat is te ruiken! Dat wordt beneden nog eens goed boenen.

Voordat we vertrekken doe ik nog een woordje voor de drager. Ik bedank ze voor hun inspanningen: zonder hun inzet hadden wij het nooit kunnen halen! HULDE VOOR DEZE BIKKELS!

Reddingsdraagbaar op één wiel

Het pad naar beneden is prima onderhouden. Iedereen heeft er een flink tempo in. Maar de dragers gaan altijd nog harder! Ze rennen bijna de berg af. Hier en daar bestaat het pad uit klei. Dat is af en toe verraderlijk glad. Ook komen we nog een mobiele draagbaar (op één wiel) tegen om gewonden naar beneden te krijgen. Je moet er maar even niet aan denken om daar op te moeten liggen!

Jan op pad, vlak voor Mweka Gate

 

 

Mweka Gate in zicht!

Volgens de gids zou het ongeveer 3 uur moeten duren, maar na 2 uur zijn wij al beneden. Gelukkig is het nog niet zo druk en kunnen we meteen beginnen met het invullen van de paperassen. De busjes staan al weer klaar. De dragers gaan zich wassen. Het is er een drukte van belang. Ook hier probeert men van alles aan de toeristen te verkopen. Ook laten we onze schoenen schoonmaken. We krijgen ook ons certificaat om te bewijzen dat we de top gehaald hebben.

 

De dragers

De schoenen worden onder handen genomen

Klik op het certificaat voor een vergroting

 

Stalletjes onderweg

Dan gaan we met onze bus terug naar Arusha. De chauffeur rijdt heel rustig. Maar één keer moet hij vol in de remmen als wij gepasseerd worden door een zwaar beladen vrachtwagen en er toch een tegenligger opdoemt. Langs de weg de langzamerhand bekende taferelen: in gehuchtjes zijn er meteen kleine winkeltjes en stalletjes, waar van alles verkocht wordt. Soms ook langs de asfaltweg, in the middle of nowhere, een aantal vrouwen in de schaduw van een boom, die stapeltjes groenten en fruit proberen te verkopen. Voordat we in het centrum van Arusha zijn, stappen de eerste dragers uit de bus.

Heerlijk relaxen in Outpost Lodge,

de douchegel staat al klaar voor gebruik!

Bij de Outpost Lodge staat Desiree van Afroriginal Tours ons al op te wachten. We gaan lekker in de tuin zitten (op gewone, lekkere stoelen) om wat bij te kletsen. We nemen weer heerlijk luxe drankjes en hapjes. Daarna gaan we heerlijk onder een warme douche staan. Jan, Geert en ik laten onze vermoeide spieren heerlijk masseren.

We hebben niet zoveel puf om vanavond ergens anders te gaan eten, dus eten we gewoon in de lodge. We wentelen ons in deze heerlijke omgeving: lekker zitten, prima eten en drinken, een heerlijke temperatuur (nu eens geen windjacks aan en petten op tijdens het eten). We gaan deze avond super laat naar bed (voor ons doen): om 22.30 uur. Ook het bed is een weldaad na de self inflating matjes op de berg!

Maar, ik had het voor geen goud willen missen!

 

mogelijk gemaakt door

Afroriginal Tours & Safaris Ltd.

 

 

 

 

opgeslagen: 10-10-2010 23:39