Reisverslag Afrika 2010
woensdag 21 juli 2010; dag 13; Kilimanjaro dag 3; Shira
Camp – Baranco Camp
|
|
|
Ochtendlicht
in Shira Camp |
|
|
|
We
laten Shira Camp achter ons |
Uitslapen vandaag! Victor, de drager, komt pas om 6.39 met de hete thee bij onze
tent. Maar Jan en ik zijn al wakker. Best wel goed
geslapen; een aantal keren wakker, maar geen idee hoe lang dat was. Ik ben
lekker uitgerust.
Het tere
ochtendlicht beschijnt de bergen en de wolkenflarden. Overal om ons heen is al
activiteit. We wachten op ons ontbijt. Het smaakt ons weer goed.
Dan gaan we
om 8.20 op pad voor de etappe van vandaag. Het is een stijging van
|
|
|
Door stenenveld,
met Kibo op de achtergrond |
Shira Camp
ligt op een kale vlakte, met her en der een randje bomen. Zodra we gaan stijgen
neemt de vegetatie verder af. De gids Godfrey
voorspelde ons dat het een eenvoudige, warme etappe zou worden. Maar na een
half uurtje begint het flink te waaien en koelt het snel af. Gelukkig heb ik
toch mijn windjack in de rugzak. Dat komt goed van pas. Zelfs zo aangekleed is
het niet te warm. Het pad voert langs steenvelden: grote stenen, kleine stenen.
Ik neem een lekker langzaam tempo (pole pole, dat is het devies dat je van alle kanten hoort). Dat
is me gisteren ook prima bevallen. En ook vandaag stap ik de kilometers weg
zonder al te grote inspanning.
|
|
|
Even
rusten voor Lava Tower |
We stoppen
als we denken Lava Tower te zien, maar Godfrey zegt dat het nog een stuk verder is. We rusten
even, maar het is niet echt lekker met die straffe wind, dus gaan we maar door.
|
|
|
Ikzelf met Lava Tower
achter mij |
Bij
Lava Tower kunnen we enigszins uit de wind
zitten. We beginnen aan ons lunchpakket. Ook hier blijkt een mogelijkheid te
zijn om te kamperen. Die staat eigenlijk niet in de boekjes. We klimmen een
stukje omhoog op Lava Tower voor mooie
foto’s. Dan gaan we beginnen aan de afdaling. We komen onze eerste sneeuw
tegen in de schaduw van wat rotsblokken. De weg gaat eerst vrij steil naar
beneden en gaat dan geleidelijker. We hebben er toch een vlot tempo in. De
dragers maken (uiteraard) de tocht niet via Lava Tower.
Nutteloze meters stijgen worden overgeslagen. Hun pad boog dus voor Lava Tower af. En nu voegt onze weg zich weer bij die van de
dragers.
|
|
|
Senecio Kilimanjari |
|
|
|
Jan
in de wolken op Baranco Camp |
De vegetatie
verandert weer. Er komen nu veel manshoge Senecio Kilimanjari voor. Naarmate we lager komen verschijnen de
mistflarden ook weer. In Baranco Camp is het
zicht inmiddels gereduceerd tot
Tijdens de
thee met popcorn horen we een gezang. Een Afrikaans mannenkoor geeft een
uitvoering. Het blijft maar doorgaan. Nieuwsgierig gaan we kijken. Het blijken
de dragers te zijn van een kamp Engelsen dat naast ons staat. Het zijn
20 toeristen, dus ongeveer 80 dragers. Een hele ploeg staat in een
kring te zingen. Ze hebben er zichtbaar plezier in. In het midden staat hun
aanvoerder.
|
|
|
De voorzanger van de dragers in actie in Baranco Camp |
Dan weer terug
in de messtent. Het is best koud en kil, soms zitten we in de wolken
(letterlijk). Ook de rits die niet meer dicht wil speelt een rol in de
afkoeling.
|
|
|
Latrine in Baranco Camp
(exterieur) |
|
|
|
Latrine in Baranco Camp
(interieur) |
Ook hier
staan toilethokjes (ofwel latrines, ofwel schijthokken
ofwel …). Een foto hiervan wil ik jullie niet onthouden. Deze komen voor
mij op de tweede plaats wat smerigheid betreft (Ghopte
in Nepal staat op nummer 1). Na een bezoek aan deze lokaliteit besloot ik
maar te kiezen voor de vrije natuur (ik was niet de enige, te zien aan
…).
Rond 18.00
wordt het snel donker en zitten we in de grote tent. Dan komt het eten. Lekker
warm eten. Als toetje koffie en/of thee. En dan weer vlot de lekker warme
slaapzak in. Kortom, onze dag zit er om 19.40 alweer op!
|
|
|
Aan de maaltijd in Baranco Camp |
|
mogelijk gemaakt door |
|
|
opgeslagen:
28-4-2011 0:19