Reisverslag Afrika 2010

 

maandag 19 juli 2010; dag 11; Kilimanjaro dag 1; Machame Gate – Machame Camp





Het gaat beginnen …

De wekker was gezet om 7.30, maar om 7.15 waren we al wakker. Voor de laatste keer lekker douchen en ontbijten in “The Outpost Lodge”. Nog een lekker cappuccino. Dan kan je er weer tegen. De laatste spulletjes “schiften”: wat kan in “Outpost Lodge” achterblijven en wat moet mee de berg op. Onze gids Godfrey komt 8.45 ons ophalen. Een grote bus met veel spullen er in. Op weg voor het grote avontuur. Maar na 5 minuten maken we rechtsomkeerd: Mieke heeft haar dollars (voor de fooien) in het hotel achtergelaten en we hebben ze echt nodig op de laatste dag.


Inkopen doen bij de slager

We rijden over een goede asfaltweg naar Moshi. Af en toe stoppen we en stapt er een drager in. We stoppen ook nog bij een supermarkt langs de weg om de laatste dingen in te slaan. Daar ontmoeten we Nederlanders, die met Peter Schoorstra Reizen ook de Kilimanjaro gaan beklimmen (de Machame route, 7 dagen; vreemd, maar we hebben ze de hele trip niet meer gezien).

Dan slaan we een kleine weg in, die ons naar Machame Gate moet leiden. Een stop bij de lokale slager om vlees in te slaan (voor de dragers, want wij gaan vegetarisch op de berg).


De spullen worden verdeeld

Rond 11.00 komen we bij Machame Gate aan. Het is er een drukte van belang. Busjes met toeristen en dragers scheuren de steile helling na de poort op. Allerhande spullen worden uitgeladen. Meteen wordt al begonnen met het samenstellen van de verschillende bundels voor de dragers.


In de rij voor de administratieve afhandeling bij Machame Gate

Maar natuurlijk moet ook de administratie afgehandeld worden (zoals overal in Tanzania). We moeten in de rij staan bij het loket om onze permits te laten zien, onze gegevens in een boek te schrijven, de gids moet zijn betalingsbewijs tonen. En daarna wachten we op het betonnen trappetje en kijken al even in onze lunchpakketten die we al gekregen hebben.


Wachten op de trap bij Machame Gate

 

De eerste stappen van de beklimming

… op een asfaltweg!

Het modderige pad met trappen

Om 12.35 is het dan zo ver en nadat de bundels van de dragers gewogen zijn, gaan we op pad! Het pad is eerst geasfalteerd, daarna verhard, daarna niet meer. Maar wel goed onderhouden. Door “trappen” van boomstammetjes wordt voorkomen dat de regen het pad vernielt. Het loopt echter niet bijzonder lekker. We lopen door een tropisch regenwoud. Veel mossen en lianen groeien aan de bomen.

Halverwege stoppen we om te lunchen. We eten staand, want het is erg vochtig en veel modder. Het eten doet me goed en ik ga daarna weer verder de berg op. Af en toe komen mistflarden voorbij (dat zijn de wolken, waardoor we lopen).

Ineens zijn de bomen verdwenen en maken plaats voor hoge struiken. Niet veel verder hoor ik het geluid van tentharingen, die in de grond geslagen worden: Machame Camp wordt blijkbaar opgebouwd. We lopen nog even verder naar een gebouwtje (Machame Hut), waar we de administratieve plichtplegingen vervullen. Onze tenten staan al klaar en de dragers worstelen met het opzetten van de messtent. We gaan even liggen. In de tent is het veel aangenamer dan buiten, waar het kil en klam is.

Bij de tenten in Machame Camp

Even lekker lang uit in de tent

Om 18.00 kunnen we thee met popcorn en koekjes krijgen in de messtent. We blijven in de tent nog maar schrijven in onze dagboeken.

Het is een rare gewaarwording: op een berg wordt een kamp opgezet voor 150 toeristen en 600 dragers! De volgende dag zijn ze allemaal weer weg! Overal hoor je geroezemoes en radiootjes. Zoals later blijkt zijn bij alle kampen ook toiletten: eenvoudige houten hokjes (met soms een afsluitbare deur J) met een gat in de houten vloer en kleine houten blokjes om je voeten op te plaatsen (L). Ga je gang en dat is niet makkelijk als het donker is!

De kok in de weer met het bereiden van het eten,

op één gaspit!

Het wordt later en later en het eten is er nog niet. De temperatuur begint al aardig te dalen en we pakken ons steeds meer in. We zitten echt te kleumen van de kou. Wat moet dat worden als we nog hoger gaan stijgen. Ondertussen is de kok druk bezig met onze maaltijd.

De warme maaltijd smaakt best in deze kou!

Om 20.20 komt de soep gevolgd door de rest van de maaltijd (aardappels, salade van avocado, tomaat en ui). Heerlijk!

We blijven niet lang op (of beter: we gaan al vroeg naar bed). In mijn superslaapzak wordt het snel lekker warm. Wel ’s nachts een aantal keren wakker geweest (o.a. van een radio!), maar volgens de gids Godfrey komt dat door de hoogte.

mogelijk gemaakt door

Afroriginal Tours & Safaris Ltd.

 

 

 

 

opgeslagen: 3-11-2010 22:56