Reisverslag Afrika 2010
zondag 18
juli 2010; dag 10, rustdag in Arusha
Vandaag een
rustdag: geen wekker! Maar om 8.15 uur ben ik al uit de veren. Rond half negen
ga ik met Geert naar ons vaste plekje in de tuin van de Outpost Lodge. Ook
Mieke komt aan. We ontbijten en gaan dan lekker lummelen (lezen, schrijven,
cappuccino drinken, internetten).
|
De gebruikelijke,
heerlijke cappuccino |
|
Clock Tower in centrum Arusha |
|
Dolly’s
Patisserie |
Dan gaan we
om 11.00 uur lopend naar het centrum van Arusha. We gaan nu het westelijke deel
bezoeken. Daar is een centrale markt. Volgens de Lonely Planet kan een bezoek aan Dolly’s Patisserie niet ontbreken.
|
Fruit
om de Central Market in Arusha |
Dan gaan we
de markt op. Het fruit ligt in mooie stapels opgestapeld. Als ik een foto wil maken,
wordt er meteen om geld gevraagd. Nou, ik dacht het niet dus.
Er zijn hier
weinig of geen westerlingen te bekennen. En we worden met argusogen bekeken.
Vooral de fototoestellen en zo. Ikzelf vind de sfeer niet echt prettig en dan
slaan we maar weer af richting de hoofdstraat. Op dat moment proberen drie
jonge jongens Mieke een beentje te lichten. Jammer: Mieke is een stevige
Hollandse (eigenlijk: Limburgse) meid en ze gaat niet onderste boven en duwt ze
met gemak van haar af. Maar leuk is anders.
We lopen via
Sekoine Street weer terug naar de Clocktower. Aan deze straat liggen veel
winkels en enkele banken. We proberen geld te pinnen voor de trekking op
Mt. Kilimanjaro voor morgen, maar dat lukt niet.
|
De
armbanden worden op
maat gemaakt |
Ik ga nog
even naar de Masai market aan de Fire-road. Je moet natuurlijk beladen met
souvenirs in Nederland terugkomen J. Ik laat een paar armbanden op maat maken voor mijn
kleindochters. Daar moet ik even op wachten en raak aan de praat met de
verkoopster van een ander kraampje. Ze is niet de eigenaar van zo’n
tentje. Ze verkoopt alleen maar. Ze ontvangt 10% van wat ze verkoopt. De
eigenaar heeft van elk artikel de minimum prijs bepaald. Alles wat daar boven
zit, mag de verkoopster houden. Maar als ze onder deze prijs zit, moet ze de
eigenaar dat terugbetalen! Ze werkt alle dagen en heeft thuis een babysit die
op haar dochter van 9 maanden past. Dat kost haar Tsh 30.000 (=
€ 16,50). Kortom, een leuk gesprek, waarin je toch wat meer te weten
komt van hoe de “gewone mensen” leven.
|
Groenten-
en fruitstalletje op de hoek bij Outpost Lodge |
Op de
terugweg weer twee banken geprobeerd geld te ontfutselen, weer niet gelukt. En
het geld hebben we echt nodig om de fooien uit te betalen aan de dragers op
Mt. Kilimanjaro. In de lodge weer alles uitstallen om mee te nemen op de
trekking naar de top. Onderweg is niets te koop, dus alles moet in orde zijn.
Om 18.00 uur
gaan we lopend naar Pepe’s restaurant. Het wordt ineens erg donker en
onweersachtig, maar we houden het droog. Het eten is prima (Italiaans en
Indiaas), de serveerster is echter niet erg vriendelijk. Ook hier is weer een
show met acrobaten, bijna hetzelfde als elke avond in de Outpost Lodge.
Dan lopen we
in het donker terug naar onze lodge. Volgens Desiree (onze tour-organisator van
Afroriginal Tours) is dat achteraf niet echt verstandig geweest. Gelukkig is
het goed gegaan. Vlak bij de lodge zien we iets over de weg kruipen: een grote
spin! Voortaan eerst de bergschoenen maar leegschudden voordat ik ze aantrek,
want ik ben geen fan van spinnen (eufemisme!).
|
Spin
(± |
Dan nog
lekkere cappuccino nog wat kletsen en dan naar bed.
Morgen
begint het GROTE avontuur!
mogelijk gemaakt door |
opgeslagen:
12-12-2010 11:22